عنصری ناشناخته به نام آندره آ - کی آنلاین

وصال روحانی ، دیشب استقلال هم مثل سایر تیم های حاضر در فصل نوزدهم لیگ برتر فوتبال کشور از برنامه دقیق خود در این مسابقات آگاه شد و فهمید که طی 30 هفته برگزاری این رقابت ها، هر هفته با کدام تیم و در کدام محل بازی دارد اما آن چه این تیم به درستی و با دقت لازم از آن بی بهره و بی اطلاع است، روش های دقیق کار آندره آ استراماچونی است.

درست است که دو ماه کوشش گسترده و تمرینات هر روزه و در اغلب اوقات دو جلسه در هر روز آبی ها را با مدل های کاری این مربی 43 ساله اهل ایتالیا آشنا ساخته و آنها فهمیده اند که وی بیشتر از کدام سیستم ها تبعیت می نماید اما مسأله مهم و دستاورد اصلی که هنوز حاصل نیامده، نحوه برخورد این مربی باگروه های فنی و پیچیدگی های روحی در هر دیداری و چگونگی بازی کردن او با مهره هایی است که سال جاری در ترکیب استقلال حاضرند و اگر چه به تعداد کم نیستند اما به لحاظ نبوغ فنی و رسیدن به سطوحی که بتوانند با غرایز فردی و تصمیم گیری های لحظه ای شان روند یک مسابقه را عوض نمایند، فاصله ای محسوس با سطح آرمان و ایده آل دارند.

نتایجی امید آفرین اما...

نتایج کار استقلال در دیدارهای محبت آمیز اش چه آنها که در تهران انجام داده و چه در مسابقاتش در یک اردوی تمرینی در خاک ترکیه اغلب مساعد و توأم با پیروزی و به تبع آن امید آفرین بوده ولی از یک سو حریفان استقلال در این مسابقات واقعاً حریف نبوده اند و از جانب دیگر نتایج دیدارهای تدارکاتی غیر رسمی گاهی گول زننده و ایجاد نماینده این باور بوده که تیمی فاقد نقایص و لنگی های بزرگ است اما در اولین دیدارهای رسمی چیزی خلاف این به اثبات رسیده است. میزان توانایی استراماچونی و توفیق یا ناکامی او در مهره چینی و سپس تغییر آن براساس اتفاقات هر مسابقه، چیزی است که فقط با برگزاری هفته های اول لیگ و شاید انجام حداقل 10 دیدار حاصل می آید و امروز با چوب راندن آندره آ فقط به سبب بعضی لغزش های استقلال در مسابقات تدارکاتی اش یا برعکس تحسین او بابت گل های پرشماری که آبی ها در این بازی ها به ثمر رسانده اند، عین بی تدبیری است.

اهمیت کار رفته ها و آمده ها

آنچه در این ارتباط اهمیت دارد و باید در برآورد کار استراماچونی و دستاوردهای او ملحوظ نظر قرار بگیرد، جداشدن حدود 15 بازیکن عمدتاً شاخص و کارراه بینداز از آبی ها در ماه های اخیر و اضافه شدن نفراتی به جمع آنان است که هرچند خوب اند اما در اکثر موارد با کلاس و سطح کار و مهارت های افراد جدا شده برابری نمی نمایند. این امر فقط کار استراماچونی را برای تکرار نتایج فصل گذشته این تیم سخت تر می نماید و با اینکه تصور می شود سوم شدن آبی ها در فصل گذشته لیگ برتر کشور دستاورد اندکی بوده اما نیل به آن مقام در رقابت با پرسپولیس برانکو و سپاهان قلعه نویی یک ناکامی محض نبود و برعکس خبر از کوشش و جست وجوی دائمی آبی ها برای رسیدن به سکوهای بالاتر می داد. چنین همتی اگر با ایستادگی استراماچونی بر سر اصول کاری اش و سختگیری و ممارستی که در شیوه های تمرینی او مشاهده می شود، همراه شود، استقلال فصل سازنده ای را پیش رو خواهد داشت که شاید رتبه ای بالاتر از همان سومی را نصیب شان نکند اما می تواند یک سکوی پرتاب به سوی فصل بعدی و بهتر و گام های نخست یک پیشرفت اساسی باشد.

نمونه های سازش کاری

اگر از لزوم اصولگرایی استراماچونی و ماندگاری اش روی اصول حرفه ای می گوییم، منظورمان برخوردهایی از سر سازشکاری استراماچونی با مدیران باشگاه در هفته های اخیر است. در حالی که گفته می شد سرمربی ناکام سابق اینترمیلان محسن کریمی را برای همواره رد نموده است دخالت مدیران استقلال به سرکردگی امیرحسین فتحی سبب ساز بازگشت کریمی به تمرینات استقلال شده و مشابه این سناریو برای رضا آذری هم طی روزهای اخیر روی داده و استرا با قبول بازگشت وی پس از مداخله فتحی و درخواست این مقام از وی برای استفاده مجدد از این بازیکن عملاً نشان داده است که مهره ای سازش ناپذیر نیست و اگر لازم باشد برای حفظ صندلی شغلی و منافع اقتصادی اش کوتاه می آید. اینگونه مسائل می تواند لغزش های احتاقتصادی استقلال را در فصل پیش رو بیش از آن سازد که قابل پذیرش باشد و معمولاً برای اولین فصل حضور یک مربی خارجی در کشوری دیگر منطقی جلوه می نماید. تاریخ به ما می گوید مربیان سرسخت و اصولگرا هم در بعضی فصول و در قالب تیم های بزرگ برای نتیجه گیری مشکل داشته اند و وای به وقتی که مربی بپذیرد همه موارد و ایراداتی که بر کار یکی دو بازیکن خود قائل شده و بر آن اساس عذرشان را خواسته قابل اغماض است و می توان حکم قبلی را نقض و با آنها هم زندگی کرد.