در تاریکی قدم بزنید و مازوت بخورید!
به گزارش کی آنلاین، این زمستان هم همانند زمستان سال گذشته و زمستان سال گذشته اش و زمستان همه سال های گذشته غبار مرگ روی آسمان پایتخت و استان های عظیم کشور جا خوش نموده است؛ غباری که سال هاست برای آن راه حلی جز دعا برای باد و باران وجود ندارد و هر بار یک منشاء جدید برای آن معرفی می گردد. یک بار تقصیرات گردن کیفیت بنزین می افتد و بار دیگر گردن حجم تردد. این بار اما صحبت از مازوت به میان آمده؛ همان فراورده ای که هم جان انسان را تهدید می نماید، هم دشمن محیط زیست است.
به گزارش خبرنگاران، فصل نخست این فاجعه به عدم تعادل بین فراوری و مصرف گاز در کشور بازمی گردد. چندی پیش از سوی مدیرعامل شرکت ملی گاز اعلام شد که میزان فراوری گاز شیرین در کشور به 900 میلیون مترمکعب رسیده است و در اختیار بخش خانگی، صنایع و نیروگاه ها واقع شده است.
در شرایطی که صادرات گاز ایران تقریبا فقط به عراق، ترکیه و ارمنستان محدود شده و خبری از صادرات گاز به سایر کشورهای همسایه نیست چه برسد به اروپا، انتظار می رود حداقل بتوانیم جوابگوی احتیاج داخل باشیم. اما اتفاقی که افتاده این است که به دلیل مصرف بالای گاز در بخش خانگی، گاز صنایع و نیروگاه ها قطع شده و حال نیروگاه ها مجبور به استفاده از سوخت دوم یا همان مازوت شده اند.
انگار اسم زمستان با به مرز هشدار رسیدن مصرف گاز در کشور، مخصوصا در بخش خانگی گره خورده است و جالب است که خلاء ترویج فرهنگ بهینه سازی مصرف بر دوش هیچ مسئولی سنگینی نمی کند. در حالی که سامانه ملی اصلاح و بهینه سازی برای موتورخانه واحدهای مسکونی و تجاری نیز تاسیس شده اما در عمل به نظر نمی رسد قدمی جدی در این حوزه برداشته شده باشد که اگر برداشته شده بود، وضع چنین نبود.
از سوی دیگر این سوال مطرح است که آیا نظارتی بر نحوه ساختمان سازی و عایق کاری ساختمان ها صورت می گیرد؟ چرا خبری از پنجره های دوجداره و نصب سیستم های کنترل کننده موضعی دما در بعضی ساختمان ها نیست؟
البته که نباید از لزوم همکاری مردم در این حوزه و پوشیدن لباس مناسب در فصل زمستان چشم پوشی کرد. گفته می گردد به ازای هر یک درجه کاهش دمای سیستم های گرمایشی، به مقدار فراوری یک فاز پارس جنوبی صرفه جویی صورت خواهد گرفت. با همه اینها و با اذعان به اینکه مردم پرمصرفی هستیم اما تا کی باید انگشت اتهام به طرف مردم باشد؟
به نظر نمی رسد در شأن دومین کشور دارنده گاز دنیا باشد که با پایین آمدن درجه دما، مازوت را تقدیم ریه های مردمش کند! هرچند بعضی یک سر این ماجرا را به تحریم ها ربط می دهند و می گویند چون تحریم ها مانع فروش مازوت شده و انبارهای نگهداری مازوت هم پر شده است، ناچار به سوزاندن مازوت ها در نیروگاه ها شده ایم؛ موضوعی که تایید و تکذیب های زیادی را در پی داشت اما آنچه که اهمیت دارد سلامتی مردم است که می سوزد، نه تایید و تکذیب این مسئول و آن مسئول.
جالب تر از همه اما راه حلی است که برای این موضوع در نظر گرفته شده است؛ همان خاموشی 9 شب به بعد در پایتخت! طرحی تحت عنوان تعدیل روشنایی که به منظور پایداری شبکه برق و کاهش مصرف گاز به منظور فراوری برق انجام شده است. گفته شده اصلاح روشنایی معابر به صرفه جویی یک میلیون لیتر سوخت منجر خواهد شد و کاهش مصرف گاز نیروگاه ها و تامین گرمایشی مورد احتیاج در نقاط سردسیر را در بر خواهد داشت. همچنین تاکید شده است که در ساعات منع تردد، رفت وآمدها خیلی زیاد نیستند و با توجه به این امر، در خیلی از جاها در ساعات پایانی شب تا صبح این حجم از روشنایی ضرورت ندارد.
حتی از این موضوع جالب تر این است که این طرح فقط برای پایتخت اجرا شده و گویی ساکنان دیگر شهرهای صنعتی که تحت تاثیر استفاده از مازوت هستند ریه ندارند. باید پرسید امنیت جانی و روانی شهروندان در کجای این طرح دیده شده است؟
البته ناگفته نماند که همین مصرف مازوت هم دائما از سوی مسئولان مختلف تایید و تکذیب می گردد و در حالی محیط زیست و سایر دستگاه های مسئول مصرف مازوت در نیروگاه ها را رد نموده اند که اطلاعات شرکت کنترل کیفیت هوای تهران نشان می دهد که طی آبان و آذر سال جاری غلظت آلاینده دی اکسید گوگرد در ایستگاه های واقع در جنوب غرب و جنوب تهران افزایش یافته است.
لازم به شرح نیست که افزایش غلظت این آلاینده ارتباط مستقیمی با مصرف سوخت مازوت در نیروگاه ها و صنایع دارد. بنابراین بر اساس اطلاعات شرکت کنترل کیفیت هوای تهران می توان نتیجه گرفت که یکی از علت های مهم آلودگی هوای تهران طی روزهای اخیر می تواند سوزاندن سوخت مازوت در نیروگاه ها و صنایع استان تهران و حتی اطراف آن باشد.
منبع: خبرگزاری ایسنا