درگذشت محمد خادم؛ روایتی از دوران زندگی - کی آنلاین

روایت پدر موسپیدی است که در طول 8 دهه زندگی، ثمرات پربار و ارزشمندی همچون یک معلم برای کشتی کشورمان به ارمغان آورد تا همواره در قلب ها ماندگار گردد. حاج محمد خادم، پیشکسوت کشتی شهرمان هر چند دیگر در میان ما نیست، اما افتخاراتی را در ورزش کشورمان رقم زده که شاید دیگر به راحتی تکرار نگردد. در ادامه سکانس هایی تقدیم می گردد از زندگی پیشکسوت کشتی و پدری مهربان که در سن 85 سالگی به دلیل نارسایی قلبی درگذشت. پیکر این مرحوم امروز در حرم مطهر امام رضا (ع) آرام می گیرد.

تبحر در آزاد و فرنگی

محمد خادم 12 شهریورماه 1314 در روستای ازغد یکی از روستا های اطراف شهر مشهد متولد شد. اما خیلی زود در همان دوران کودکی به همراه خانواده اش به مشهد کوچ کردند و در محله سرشور ساکن شدند. محمد خادم از همان دوران کودکی بیشتر بدنبال زورآزمایی بود و به مرور به ورزش کشتی علاقه مند شد.

در دهه 30 میلادی یکی از باشگاه های فعال کشتی در ایستگاه سراب قرار داشت که به نام باشگاه خیام معروف بود. هرچند الان دیگر اثری از این باشگاه نیست، اما در آن موقع به نوعی بهترین پهلوانان خراسان عظیم و کشتی گیران مطرح در این باشگاه زیر نظر مرحوم کریم محمدیان پدر کشتی خراسان تمرین می کردند. محمد خادم هم در کنار دیگران تمرین کشتی خود را شروع کرد. خصوصیات های اخلاقی خاصی داشت. اما این طور که پیشکسوتان عنوان می نمایند، خادم خیلی حالت یورشی داشت و همواره به سمت حریف حمله می کرد و در زیر گیری ها تبحر خاصی داشت که با این ویژگی خیلی زود هنر کشتی خود را به رخ رفقایش کشید.

در آن موقع هم در فرنگی و هم در آزاد کشتی می گرفت که خودش توانمندی خاصی بود، چراکه کمتر کشتی گیری چنین توانایی داشت. محمد خادم در آن موقع در کنار پهلوانان به نامی همچون وفادار، سخدری، کلمگانی، شورورزی و ... تمرین می کرد و توانست مدال های رنگارنگی در هر 2 رشته آزاد و فرنگی آن هم در سطح قهرمانی کشور به دست آورد.

نقره دنیای

در آن موقع باشگاه جدیدی مختص کشتی به نام 25 شهریور در مجموعه ورزشی تختی ساخته شد و کشتی گیران به نام استان تمرینات خود را در این مکان دنبال کردند که الان نام این باشگاه به نام پهلوان کلمگانی است. محمد خادم بیشتر در وزن 63 کیلوگرم کشتی می گرفت. او در آن موقع به سختکوشی معروف بود. بیشتر تمرینات خود را با طناب زنی، کوه رفتن و تمرین روی پله به خاتمه می رساند که تمرینات طاقت فرسایی بود و هر کسی توان انجام آن را نداشت. همین سختکوشی باعث شد تا محمد خادم در سطح دنیا معروف گردد.

خادم افتخارات زیادی در طول دوران ورزش حرفه ای خود در رقابت های بین المللی کسب کرد. او در برهه هایی در تیم ملی کشتی ایران هم دوره دنیا پهلوان تختی هم بود و در مسابقات مختلف کنار هم تمرین می کردند. از مهم ترین مسابقات خادم عظیم می توان به سال 1960 اشاره نمود که به همراه تیم ملی در مسابقات المپیک با بدشانسی رو به رو شد و با 2 برد و 2 باخت مقابل روباشویلی از شو روی و ساتو ژاپنی در رده هشتم نهاده شد. اما 2 سال بعد یعنی در سال 1962 در رقابت های دنیای آمریکا که پهلوان تختی هم حضور داشت، توانست توانمندی خود را به رخ حریفان بکشاند و تا پای فینال رفت و توانست مدال نقره دنیای خود را قطعی کند.

تربیت دو قهرمان

محمد خادم پس از خداحافظی با دوبنده، وارد عرصه مربیگری شد و چند سالی هم سکانداری تیم ملی کشتی کشورمان را بر عهده داشت و شاگردان زیادی را تربیت کرد. اما یکی از کار های ارزشمند و قابل توجه این پیشکسوت، تربیت 2 قهرمان بود که تا به امروز در هیچ شهر و استانی تکرار نشده؛ قهرمانانی که هنوز آوازه آن ها در سطح آسیا و دنیا شنیده می گردد. این هنر خادم کشتی ایران بود که توانست امیر و رسول را تبدیل به قهرمانانی کند که در رقابت های دنیای و المپیک ستاره شوند.

بعضی از پیشکسوتان این طور عنوان می نمایند که در آن موقع همواره امیر و رسول به همراه پدرشان به سالن کشتی می آمدند و از دور نظاره گر تمرینات پدر بودند. در آن موقع امیر و رسول خادم خیلی لاغراندام بودند و هیچ کس تصور نمی کرد این 2 برادر روزی قهرمان دنیا شوند. در این بین هنر پدری که نقش مربی داشت خیلی تاثیر گذار بود، چراکه او از همان ابتدا طوری با فرزندانش تمرین می کرد که انگار قرار است قهرمان المپیک و دنیا شوند.

کوشش و سختکوشی های پدر نتیجه داد و حالا هر کدام جزو پرافتخارترین های کشتی در سطح دنیا هستند. اما نکته مهم تر این که محمد خادم اسوه اخلاق و مردانگی بود و در بین جامعه کشتی هم به چنین روحیاتی معروف است. همین سبک زندگی و رفتار خادم عظیم باعث شد تا پسرانش هم جهت پدر را دنبال نمایند. آن ها در مدال آوری، سودای اخلاق را داشتند و الان از آن ها به نیکی یاد می گردد. در مجموع محمد خادم جزو مربیان و پیشکسوتان اثر بخش در کشتی کشورمان بود، چراکه کمتر فردی داریم که فراتر از مدال آوری، فرزندانی را هم تربیت کند که در تاریخ کشتی ایران ماندگار باشند. این عظیم مرد با تربیت و پرورش قهرمانان المپیکی، نامش را برای همواره در تاریخ ورزش ایران جاودانه کرد. روحش شاد و یادش گرامی.

منبع:خراسان