دوقطبی در خانه ماندن یا نماندن !
به گزارش کی آنلاین، درخانه ماندن یا نماندن؛ هنوز دولت به درستی تعیین ننموده که مسئله کدام است. از دو ماه پیش که وجود ویروس کرونا در کشور علنی شد، تک تک مردم درگیر آن شده اند. دولت حسن روحانی نیز از همان زمان تا امروز کوشش نموده بحران های به وجودآمده درخصوص این اپیدمی جهانی را کنترل و مدیریت کند. نکته، اما اینجاست که دولت هم زمان دو راه را جلوی پای مردم گذاشته است؛ از سویی کوشش دارد مردم را در خانه نگه دارد تا از پخش شدن ویروس جلوگیری گردد و از سوی دیگر فعالیت کسب وکار های کم خطر را بلامانع اعلام نموده که می تواند باعث تجمع و شیوع بیشتر کرونا گردد.
جهت دریافت خدمات در ضد سرقت با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. گروه آبان ارائه دهنده بهترین درب ضد سرقت ایرانی و خارجی میباشد.
به گزارش شرق، به دو ماه پیش برگردیم؛ یعنی زمانی که در اوایل اسفند ستاد ملی مبارزه با کرونا تشکیل جلسه داد. حسن روحانی که وزیر بهداشت را به عنوان رئیس این ستاد انتخاب نموده بود، در این جلسه گفت: همه باید مطیع این ستاد باشند و از شنبه (10 اسفند) همه روال ها به صورت عادی در کشور خواهد بود، مگر مورد خاص. همین جمله باعث سوءتفاهم نیز شد و بعضی این گونه برداشت کردند که از شنبه کرونا تمام خواهد شد که سخنگوی دولت در یادداشتی جمله روحانی را این گونه تفسیر کرد: برای حاضران جلسه و مسئولان امر این مسئله به معنای روان شدن تصمیمات، پرهیز از تصمیمات متفرقه و متناقض، اجتناب از بخشی نگری و حاکم شدن انسجام و انضباط بیشتر در امور بود تا تصمیم گیری متمرکز و فرماندهی در ستاد ملی قوام یابد.
به هرحال اگر منظور رئیس جمهور از عادی شدن امور در آن شنبه معروف، پرهیز از تصمیمات متناقض هم بود، باز هم به آن عمل نشد. پیش از عید، سعید نمکی، وزیر بهداشت، بار ها بدون رودربایستی و به صورت علنی از مردم گله کرد که چرا با برنامه های ستاد ملی مبارزه با کرونا همراهی نمی نمایند و در حال رفتن به سفر های نوروزی هستند، اما در عین حال مشاهده می شد که کارمندان ادارات و بانک ها موظف بودند بر سر کار خود حاضر شوند. حتی چندباری نیز سخن از قرنطینه کشور به میان آمد که با مخالفت رئیس دولت روبرو شد. او پنج روز مانده به سرانجام سال بیان کرد: نه امروز قرنطینه است، نه ایام نوروز، نه بعد و قبلش و همه در کسب وکار و فعالیت خود آزادند. او هرچند گفته بود قرنطینه نداریم، اما باز از مردم خواسته بود در خانه بمانند، اما سفر های نوروزی مردم که شروع شد، روحانی و دولتش نیز از خیر تعطیلات عید گذشتند تا بتوانند شرایط را مدیریت نمایند.
دولت زیر بار قرنطینه نرفت
مردم سفر ها و دیدوبازدید های خود را به نیمه رسانده بودند که روحانی اطلاع داد به جای قرنطینه از طرح فاصله گذاری اجتماعی استفاده خواهد شد و در هفته دوم عید قدم های سخت گیرانه برخواهیم داشت. این گونه بود که سفر های بین استانی با محدودیت روبه رو شدند تا شاید از وسعت انتشار کرونا کاسته گردد.
سخنگوی وزارت بهداشت هر روز آمار کشته ها و مبتلایان به ویروس کرونا را اعلام می کرد و از مردم می خواست که از تردد و تجمعات بی فایده پرهیز نمایند، اما روحانی همچنان به قرنطینه کامل طعنه می زد و می گفت: عده ای در داخل کشور فشار می آوردند که مدل چینی را اجرا کنیم. ما مدل چینی را اجرا نکردیم. یک مدلی بود که بعضی از کشور های اروپایی در روز های اول شروع کردند و کم کم مقداری از آن عقب نشینی کردند در این روز ها و آن امنیت جمعی بود.
تعطیلات که به سرانجام رسید، نه از شروع کسب و کار مردم خبری بود و نه از بازگشایی مدارس و دانشگاه ها. چند روز بعد فاصله گذاری اجتماعی تبدیل به فاصله گذاری هوشمند شد و ستاد ملی مبارزه با کرونا تصمیم گرفت کسب وکار های کم خطر در استان ها از 23 فروردین و در پایتخت از 30 فروردین شروع گردد.
عباس عبدی: ماجرا را صفر و یک نبینید
حدود یک هفته از بازشدن بعضی مغازه ها و فروشگاه ها می گذرد، اما همچنان سایه کرونا بر سر مردم ایران و جهان هست. دولت اعلام نموده تعداد فوت شده ها رو به کاهش است، اما باز از مردم می خواهد که در خانه بمانند؛ تناقضی که شاید جواب آن در مسائل مالی است که دولت و کشور گریبان گیر آن است.
از عباس عبدی، تحلیلگر سیاسی پرسیدیم: راه اندازی کسب وکار ها و درخانه ماندن مردم، دو سیاستی است که این روز ها دولت دنبال می نماید. این تضاد در سیاست دولت در کنترل ویروس کرونا از چه نشئت می گیرد؟ در این شرایط چرا دولت نمی تواند به یک تصمیم واحد برسد؟. او در پاسخ گفت: بخشی از اینکه به نظر ما متضاد دیده می گردد، لزوما چنین نیست. درواقع دولت به مردم تأکید می نماید که به سر کار خود بروند و درعین حال می توانند خرید های خود را به گونه ای متفاوت از گذشته انجام دهند یا رفت وآمدهایشان را مدیریت نمایند و به حداقل برسانند یا در صورت امکان دورکاری نمایند. درواقع قضیه صفر و یک نیست و می توان هر دو توصیه را انجام داد و مشکل خاصی وجود ندارد.
عبدی ادامه داد: فرض دولت بر این است که کسب وکار ها دوباره راه می افتند و مردم نیز رفت وآمد ها مثل رفتن به میهمانی ها و فروشگاه گردی ها را به حداقل برسانند. اما اگر از یک منظر دیگر به موضوع نگاه کنیم، تضاد را خواهیم دید که بااهمیت است. اکنون دو گرایش در دولت وجود دارد؛ یکی گرایش وزارتخانه های مالی و شاید سازمان برنامه وبودجه و دیگری گرایش وزارت بهداشت است. من دقیق نمی دانم کدام طرف به دنبال منافع مردم است و لزوما هر دو گرایش مخالف منافع مردم هم نیستند، اما هرکدام بر اساس منافع سیاست های وزارتخانه های خودشان اظهارنظر می نمایند. پس از این زاویه می توانیم بگوییم که دولت نتوانسته به یک سیاست واحد برسد، همچنین نتوانسته آن سیاست را به عناصر زیردست خود دیکته کند و همه را توجیه کند تا همه بتوانند از یک منطق و سیاست واحد دفاع نمایند. این تضاد عوارض بیشتری دارد و باید آن را حل کرد.
کنعانی مقدم: دولت در بین دو دیدگاه گیر افتاده است
حسین کنعانی مقدم، فعال سیاسی اصولگرا نیز دراین باره به شرق گفت: طبق قوانین، وقتی دولت به هر دلیلی کسب وکار ها را تعطیل می نماید، باید خسارت های آن ها را متقبل گردد، اما دولت برای اینکه این خسارت را ندهد، فروشگاه ها و مغازه ها را بازگشایی نموده است تا کسی فردا مدعی دولت برای دریافت خسارت نگردد. از طرف دیگر این گونه تعیین است که سلامت مردم در اولویت دوم مردم قرار گرفته و اولویت اول همچنان مسائل مالی است. به نظر می رسد مردم باید در خصوص سلامت خود به توصیه افرادی که درخصوص مسائل پزشکی تخصص دارند و همچنین راه چاره هایی که در جهان وجود دارد توجه نمایند و مسائل مالی را در اولویت دوم خود قرار دهند. متأسفانه راه اندازی کسب وکار ها باعث خواهد شد دوباره وارد پیک اپیدمی کرونا شویم و آنگاه دولت باید برای سلامت مردم میلیارد ها دلار هزینه کند.
او در پاسخ به این سؤال که چرا دولت نتوانسته یک تصمیم واحد بگیرد؟ عنوان نمود: دولت دچار یک استاندارد دوگانه شده است؛ از طرفی بخشی از دولت مسئله سلامت مردم را مهم می دانند و از طرف دیگر بخشی نیز به خسارت های مالی واردشده، اهمیت می دهند و کوشش دارند تا آن را کاهش دهند. همین حالت نیز در آمریکا وجود دارد؛ دونالد ترامپ اعتقاد دارد کسب وکار ها آزاد باشد، اما بعضی فرمانداران مخالف هستند، حتی کار به جا های باریک کشیده شده است. به نظر می رسد حسن روحانی هم در میانه این دو دیدگاه گیر افتاده است و نمی تواند بین این دو، یکی را انتخاب کند. همین استاندارد دوگانه نیز باعث شده تا مردم مستأصل شوند.
منبع: فرارو