تلسکوپ هابل شاهد انفجار یک ستاره بود
به گزارش کی آنلاین، دانشمندان انجمن سلطنتی اخترشناسان بریتانیا با یاری تلسکوپ فضایی هابل ناسا آنالیز نموده اند که چگونه یک ستاره در مرحله نهایی خود به ابرنواختر تبدیل می گردد.
مشاهده یک ستاره در مرحله انتهایی آن برای دانشمندان به ویژه برای ستاره شناسان که مرتباً با تلسکوپ سر و کار دارند کاری آرامش بخش است.
حال محققان یک انفجار طبیعی را به وسیله تلسکوپ فضایی هابل تشخیص داده اند و نکات جالبی را در خصوص یک ستاره کشف کردند که واقعاً جذاب بود.
سی ان ان در این باره نوشت: یک لایه هیدروژن همان چیزی است که یک ستاره زرد غول پیکر را در دنیا تشکیل می دهد. در حالی که این دانش مشترک است اما کارشناسان معتقدند که این مولفه به عنوان یک جز مهم برای فضای گرم داخلی ستاره عمل می نماید.
این ابرنواختر توسط دانشمندان به نام 2019yvr نامگذاری شده است. محققان پس از آنالیز های بسیار دریافته اند که این جرم آسمانی هنگام تبدیل شدن به ابرنواختر هیچ هیدروژنی ندارد که این موضوع کارشناسان را غافلگیر نموده است.
با این حال این یافته ها در خصوص این اجرام ستاره ای باعث شده است که آنها به دنبال پاسخ دیگری باشند که ممکن است پاسخ این معمای نجومی باشد. چارلز کیلپاتریک، نویسنده اصلی تحقیق در این باره گفت که آنها قبلاً چنین اتفاقی را درک ننموده اند.
کیلپاتریک گفت: اگر ستاره ای بدون هیدروژن منفجر گردد، باید بسیار آبی باشد به معنای دیگر بسیار گرم باشد. تقریباً غیرممکن است که یک ستاره بدون داشتن هیدروژن در لایه خارجی آن اینقدر خنک باشد.
برای آنالیز این ابرنواختر محققان به مقایسه آن با سایر ستاره ها پرداختند و به این نتیجه رسیدند که برای وقوع یک ابرنواختر ستاره باید دارای ترکیب هیدروژن باشد.
در گام بعد دانشمندان با استفاده از کاتالوگ تلسکوپ فضایی هابل یک تصویر قدیمی از ستاره در حال انفجار را شناسایی کردند که مربوط به چند سال قبل از انفجار آن در فضای وسیع بود.
آنها همچنین دریافتند که یک ابر هیدروژنی در نزدیکی با محل انفجار ستاره با جرم ستاره ارتباط برقرار نموده است. با این کار محققان نظریه ای را مطرح نموده اند که می تواند به رمز و راز موجود در خصوص پرونده جداگانه ابرنواختر پاسخ دهد.
آنها همچنین دریافتند که یک ابر هیدروژنی در همان نزدیکی با جرم ستاره ای از مکانی که منفجر شده است ارتباط متقابل داشته است.
کیلپاتریک گفت که آنها حدس زده اند که بعضی از ستاره ها پیش از تبدیل شدن به ابرنواختر فرایندهایی مانند مرگ را تحمل می نمایند. این یافته ها نشان داد که قبل از انفجار اصلی چند انفجار دیگر نیز رخ داده اند.
در این صورت این امر به از دست دادن قابل توجهی از جرم ستاره منجر شده است که این موضوع شرح می دهد که چرا به نظر می رسد هیدروژن از ستاره خارج می گردد. به گفته محققان این تخلیه مداوم احتمالاً برای دهه ها ادامه داشته است.،ایسنا
اولین نظریه مربوط به کمبود هیدروژن در بدن ستاره هنگام انفجار بود. نظریه دیگری که کارشناسان مطرح کردند نیز امکان وجود یک ستاره در نزدیکی است که لایه خارجی هیدروژن را قبل از انتشار از بین می برد.
در حال حاضر این نظریه ها تحت آنالیز و مشاهده کامل قرار می گیرند تا در آینده ستاره شناسان بتوانند آنچه واقعاً قبل از پدیده ابرنواختر رخ داده است را ثابت نمایند.،ایسنا
منبع: ایران آنلاین