محققان رویان به تشخیص سازو کار ترمیم ضایعات عضلانی نزدیک تر شدند - کی آنلاین

به گزارش خبرنگار گروه علمی و دانشگاهی خبرنگاران، ضایعات عضلات اسکلتی یکی از معمول ترین عوارض جسمانی در سراسر دنیا است که هزینه درمانی قابل توجهی را به نظام سلامت تحمیل می کند. این مسئله که نوزایی (regeneration) عضله رویکرد مناسبی برای ترمیم ضایعات عضلانی و درمان مبتلایان است، به طور گسترده مورد پذیرش پژوهشگران و متخصصان این حوزه قرار گرفته؛ با این وجود، سازو کار ترمیم ضایعات عضلانی چندان شناخته شده نیست. ساختار عضله و ژن های مرتبط با عضلات بین انسان و گورخر ماهی شباهت بسیار دارند، بنابراین می توان از گورخر ماهی به عنوان حیوان مدل آزمایشگاهی برای مطالعه سازوکار باززایی عضلات استفاده کرد. با توجه به نگهداری آسان و کم هزینه، مطالعه آسان و دوره زندگی کوتاه، استفاده از گورخر ماهی می تواند مطالعه برروی باززایی عضلات را تسهیل و تسریع کند. به منظور ایجاد یک مدل آزمایشگاهی مناسب ضایعات عضلات اسکلتی از گورخر ماهی، حسین پور قدم یاری، یاسر تهمتنی، علی ایپاکچی عظیمی، شهرام عیسی بیگی و همکارانشان در دانشگاه کرمان، پژوهشگاه رویان، دانشگاه آزاد اسلامی بابل و دانشگاه علوم پزشکی ویسکانسین آمریکا، پژوهشی را طراحی کردند که طی آن از ترانسپوزون Tol استفاده شد تا پروتئینی ادغام کننده متشکل از یک پروتئین فلورسانت سیان و نیتروداکتاز تحت کنترل آغازگر mylpfa، در بدن ماهی ها فراوری گردد. ترانسپوزن قطعه ای از DNA است که می تواند محل خود را در طول ژنوم تغییر دهد و از آن برای ایجاد جهش یا اصلاح آن در ماده ژنتیک استفاده می گردد.

نتایج این پژوهش که در مجله بین المللی Molecular Biology Research Communications به چاپ رسیده است نشان داد، استفاده از مترونیدازول در لارو گورخر ماهی های دستکاری شده با ترانسپوزون یادشده موجب ایجاد آسیب عضلانی می گردد. همچنین نشان داده شد، توان ترمیمی لارو های دستکاری ژنتیکی شده، سه روز پس از توقف استفاده از مترونیدازول، آسیب ایجاد شده را ترمیم می کند.

روی هم رفته، نتایج این پژوهش نشان داد گورخرماهی های دستکاری شده به یاری ترانسپوزون Tol می توانند مدل مناسبی برای مطالعه آسیب و ترمیم در عضلات اسکلتی باشند.