داستان رئیس فدراسیون تکواندو ودبیرهایش، چرا هیچکس دوام نمی آورد؟ - کی آنلاین

داستان پولادگر و تکواندو سال1373 آغاز شد و تاکنون نیز ادامه داد. آن موقع صفوی رئیس وقت فدراسیون به دلیل مشغله کاری و حضور کمرنگ در فدراسیون، وی را به عنوان نایب رئیس انتخاب کرد و بعد از استعفای او در سال 1375، مختار کلانتری رئیس شد و او نیز رای به تداوم پولادگر به عنوان نایب رئیس داد. پس از انتها دوره چهار ساله کلانتری، پولادگر از سال 1379 به عنوان رئیس فدراسیون انتخاب شد و از آن موقع تاکنون در این سمت باقی مانده است. در تمام این سالها جایگاه دبیری در این فدراسیون لرزان و داغ بوده و نفراتی که برای قبول این مسئولیت با رئیس به توافق می رسیدند، دوام چندانی نمی آوردند.

زمانی که پولادگر نایب رئیس بود، پیوند گلزار مسئولیت دبیری را برعهده داشت، خیلی زود ارتباط نایب رئیس و دبیر اصفهانی تیره شد تا در نهایت سال 1376 با استعفای گلزار، ناصر پورعلیفرد، رئیس فعلی فدراسیون پرورش اندام به جای وی روی این جایگاه داغ بنشیند. پس از آن و در دروه ریاست، پورعلیفرد به اتاق نایب رئیس رفت و غلامرضا ابراهیمی بعد از سالها مسئولیت در فدراسیون جودو، به عنوان دبیر انتخاب شد.

مدتی بعد، ابراهیمی مشکل قلبی پیدا کرد و سید حسن زاهدی به عنوان دبیر فدراسیون انتخاب شد. سید حسین عباسی، تکواندوکار اصفهانی که سابقه مدال ارتش های دنیا و عضویت در تیم ملی را در کارنامه داشت، نفر بعدی بود که به عنوان دبیر فدراسیون جایگزین زاهدی شد. اما او نیز دوام چندانی نیاورد و با بهبودی شرایط قلبی ابراهیمی، وی به مسئولیت قبلی خود بازگشت.

پس از ابراهیمی، حسن ذوالقدر که بعد از سالها حضور در راس تیم های ملی، جای خود را به رضا مهماندوست داده بود، وارد اتاق دبیر در فدراسیون تکواندو شد، علیرضا صیاد به جای ذوالقدر، احسنی فروز به جای صیاد و مسعود امینی هم به جای احسنی فروز مسئولیت دبیری در فدراسیون تکواندو راتجربه کردند. البته امینی شاید کمترین زمان را در بین همه این نفرات سپری کرد و تنها 9 ماه مسئولیت داشت.

چهارشنبه 23 مردادماه نیز مجید نیری، جای مسعود امینی روی این جایگاه داغ و پررفت و آمد نشست. روابط عمومی فدراسیون هم که روزهای قبل هیچ اشاره ای به خروج امینی طی روزهای گذشته نکرده بود، خبر این انتصاب را روی خروجی سایت فدراسیون منتشر کرد.

اینکه به جوانی تحصلیکرده از جنس تکواندو اعتماد می گردد، خود جای امیدواری دارد و یک نکته مثبت برای پولادگر محسوب می گردد، ولی اینکه نیری تا چه زمانی در این سمت دوام بیاورد و اینکه آیا او از سرپرستی، حکم دائمی را دریافت می نماید یا خیر را گذر زمان معین می نماید.