ورشکستگی صنایع نساجی، شایعه یا واقعیت؟ - کی آنلاین

علیرضا حائری در گفت وگو با خبرنگاران، اظهار کرد: مسئله ورشکستگی صنایع نساجی مربوط به مقطعی است که در دهه 70 ارز تک نرخی شد و این مسئله باعث آسیب به واحدهایی شد که دولتی بودند و از رانت ارز چند نرخی استفاده می کردند. البته پیامدها و حوادث مربوط به این تعطیلی این واحدها هنوز ادامه دارد.

به گفته وی حدود 50 کارخانه نساجی در سرتاسر ایران بعد از انقلاب زیر نطر سازمان صنایع ملی ایران قرار گرفتند و مدیریت آن ها دولتی شد، بنابراین سود این واحدها عموما از رانت نرخ چند ارزی حاصل می شد و مربوط به فراوری و عملکردشان نبود، به همین دلیل مقطع کوتاهی که ارز تک نرخی شد این واحدها آسیب دیدند.

عضو هیات مدیره جامعه متخصصین نساجی ایران ورشکستگی صنایع نساجی را شایعه توصیف کرد و گفت: عملکرد بخش خصوص چه در زمان تعطیلی واحدهای دولتی بخش نساجی چه بعد از آن عملکرد خوبی بوده است.

به گفته وی، در دهه هشتاد بیشتر این کارخانه های نساجی که وارد بافت شهری شدند و زمین آن ها افزایش قیمت چشمگیری پیدا کرد. در این زمان قانونی تحت عنوان بازسازی و نوسازی صنایع نساجی تصویب شد که طبق آن این کارخانه ها می توانستند با حفظ اشتغال و فراوریشان زمین ها را بفروشند و فعالیت خود را به شهرک های صنعتی منتقل نمایند. آن ها همچنین می توانستند به شرط رعایت موارد یاد شده فعالیت خود را به بخش خصوصی واگذار نمایند.

حائری با بیان اینکه بالا رفتن ارزش زمین این کارخانجات باعث شد واحدها با فروش زمین زیان انباشته خود را جبران کردند، اظهار کرد: در این میان عده ای به طمع قیمت بالای این کارخانه ها آن ها را خریدند، اما شرایط را رعایت نکردند و نه تنها کارگران بازخرید شدند بلکه فراوری به صفر رسید و بعد هم زمین ها را به مزایده گذاشتند و این فرایند و تبعات آن تا اوایل دهه نود ادامه داشت.

وی اضافه کرد: با توجه به قدمت صنعت نساجب در ایران که اولین صنعتی بود که به ایران وارد شد و همچنین شهرت برندهای کارخانه های تعطیل شده، شایعه تعطیلی صنایع نساجی بر سر زبان ها افتاد.